Sevgimi Belli Edemem

   Ben sevgimi belli edemem! Küçüklüğümden beri böyleyim. Bir anda arkadaşıma sarılıp onu pat diye öpemem mesela. Arkadaşlarım birbirine sarılırlar ya da birden birbirlerini öperler. Ben genelde bakarım, biri yanıma sokulmazsa ben ona gidemem. Elimde değildir çünkü. Yapı denen olay var ya işte bendeki ondan. Yapım böyle..

   Ben sevgimi belli edemem. Özlediğim insanlara seni özledim bile diyemem çoğu zaman ya da sevdiklerime seni seviyorum demem çünkü diyemem. Hani klişe laflar vardır. "Sevdiklerine onları sevdiğini belli et, belki bir gün yanında olamazlar, geç kalırsın." gibi... İşte bu cümleleri gördüğümde bile etkilenirim ben. Sanki bilerek bir şeyleri yapıyormuş gibi hissederim. Daha doğrusu yapmıyormuş gibi.. İnsanlar sevgilerini dile getirirken ben sadece susarım.

   Ben sevgimi belli edemem. Bu konuda babamın kızıyım belki de. Küçükken "Sen beni sevmiyorsun" diye babama küserdim. Bunları düşününce, işte o zaman anlıyorum. Babam da böyleydi ki hala böyle. Sever, düşünür, korur ama belli edemez. Ben kendimi değiştirmeye çalışsam da ne kadar olur bilinmez.

    Ben sevgimi belli edemem. Severim ama bunu hissettiremem, seviyorum diyemem. Özlerim ama dile getiremem, özledim diyemem. Neden bilmem ama beceremem..

   Sevdiğim herkes, biliyorum bu düşündüklerimden çoğunuzun haberi bile olmayacak. Ama ben söylemek istiyorum. Sizleri seviyorum ..

Vee "tık tık"..