Küçüklüğümden beri çoğu tanıdığım bana sen çok olgunsun dedi.Bir değil,iki değil bir çok kişi aynı şeyi söyledi.Başlarda benim daha yaşım küçük,nasıl olgun oluyorum ki diyordum kendime.Seneler geçti,hala aynı sen çok olgunsun.Ama ben olgun olmak istemedim hiç bir zaman,sanki bu olgunluk denilen kavram vücudumu sıkan,hareketimi engelleyen dar bir giysi gibiydi üzerimde.Bir şey yapacakolurdum,ben olgunum ama diyip vazgeçerdim.Şimdi düşünüyorum da keşke hiçbir şeyden vazgeçmeseymişim,aklıma ne geliyorsa o an yapsaymışım.Çünkü artık yapamıyorum,olgunluk da değil sanırım büyüdüm artık ..
...
Çocuk olasım geliyor yine ve o anları durdurmak,hiç ileriye gitmemek,en ufak şeylerden mutlu olmak,bana bir oyuncak,kıyafet alan insanı hemen en sevdiğim insanlar arasına almak,herkesi çok sevmek,kimsenin yanlışını fark edememek,arkadaşlarımla çocukça kavgalar etmek yine çocukça barışmak, annemin babamın hiç yaşlanmayacağını düşünmek , mağaza mağaza gezmek yerine annemin aldığı her kıyafete dünyanın en güzel kıyafeti gibi davranmak,saçlarımı ördüklerinde dünyadaki en güzel kız olduğumu düşünmek,hiçbir şeyin en fazlasını,en iyisini istememek,kardeşimin hep çocuk kalacağını düşünmek,o anki arkadaşlarımın hayatımın sonuna kadar benimle olacaklarını düşünmek, ailecek gittiğim yerlerin ne kadar güzel olduğunu düşünmek ve hayatın boyunca oralardan sıkılmayacağından emin olmak,babandan aldığın harçlıkların ne kadar çok olduğunu düşünüp sevinmek,uzun zamandır görmediğin insanların nasıl da büyümüşsün laflarına sevinmek,büyümenin güzel olduğunu düşünmek,çocuk masumluğuyla hayaller kurmak ..
Şimdi ise her şey çok farklı,her sene ayrı bir benle karşılaşıyorum.Yavaş yavaş benliğimi bulurken üç ay önceme bile ne çocukça hareketler diyorum.Çok güzel,çok dolu dolu bir çocukluk yaşadım.Keşke o anları doyasıya yaşasaydım.. Her şeye çok zora gidiyor bunu hissediyorum.Daha da ileride bu zamanlarımı aramak düşüncesi var bide.En iyisi zor da olsa bu zamanların kıymetini bilmek ..
Hıı birde alakasız ama tangoyu severim de ben,o zaman "şarkımıza bi tık" ..
...
Çocuk olasım geliyor yine ve o anları durdurmak,hiç ileriye gitmemek,en ufak şeylerden mutlu olmak,bana bir oyuncak,kıyafet alan insanı hemen en sevdiğim insanlar arasına almak,herkesi çok sevmek,kimsenin yanlışını fark edememek,arkadaşlarımla çocukça kavgalar etmek yine çocukça barışmak, annemin babamın hiç yaşlanmayacağını düşünmek , mağaza mağaza gezmek yerine annemin aldığı her kıyafete dünyanın en güzel kıyafeti gibi davranmak,saçlarımı ördüklerinde dünyadaki en güzel kız olduğumu düşünmek,hiçbir şeyin en fazlasını,en iyisini istememek,kardeşimin hep çocuk kalacağını düşünmek,o anki arkadaşlarımın hayatımın sonuna kadar benimle olacaklarını düşünmek, ailecek gittiğim yerlerin ne kadar güzel olduğunu düşünmek ve hayatın boyunca oralardan sıkılmayacağından emin olmak,babandan aldığın harçlıkların ne kadar çok olduğunu düşünüp sevinmek,uzun zamandır görmediğin insanların nasıl da büyümüşsün laflarına sevinmek,büyümenin güzel olduğunu düşünmek,çocuk masumluğuyla hayaller kurmak ..
Şimdi ise her şey çok farklı,her sene ayrı bir benle karşılaşıyorum.Yavaş yavaş benliğimi bulurken üç ay önceme bile ne çocukça hareketler diyorum.Çok güzel,çok dolu dolu bir çocukluk yaşadım.Keşke o anları doyasıya yaşasaydım.. Her şeye çok zora gidiyor bunu hissediyorum.Daha da ileride bu zamanlarımı aramak düşüncesi var bide.En iyisi zor da olsa bu zamanların kıymetini bilmek ..
Hıı birde alakasız ama tangoyu severim de ben,o zaman "şarkımıza bi tık" ..
1 yorum:
mimledim canım
Yorum Gönder