"Aşk" Her Şeyi Affeder mi?

 
  Kızın kalbi yerinden çıkacak gibi atıyordu.Uzun zaman sonra onu görmek,gözlerini onun gözlerine değdirmek bir hayaldi onun için.Bir daha sesini duyamayacağından bu kadar eminken yüzünü görmek .. Yaşanan kötü anlardan sonra,geri dönüşü olmayan yollardan sonra şimdi yaşadığı heyecan kendisini biraz garip hissetmesine sebep oluyordu.
  Ve çocuk .. Sakin olmaya çalışıyordu çünkü o her zaman soğukkanlıydı,şimdi de fırtınalar içinde kopmalıydı.Onu görecek olmak.. Bu yaşayabileceği en güzel duygu değil miydi zaten?
  Kız kırmızı şortunu giymişti.Üzerinde kırmızı kalpler olan beyaz t-shirt ile uyum içindeydi.Saçlarını tepeden topuz yaptı,tıpkı çocuğun sevdiği gibi.Çok hafif bir makyaj ve hazırdı.
  Çocuk kızın en sevdiği parfümünü sıkarken aynaya baktı ve gülümsedi.Koyu renk kotunun üzerine giydiği uzun kollu gömleğin kollarını katlamıştı.Saçlarına jöleyle şekil verdi.Artık o da hazırdı.
  Kız otobüse bindi,boş yer olmasına rağmen oturmadı.Dışarıyı seyretti,buluşmayı düşünmemeye çalışıyordu.Hem kendini toplamalıydı,tepkisini,sert duruşunu ona göstermeliydi.
  Çocuk geç kalacağı korkusuyla taksiye atlamıştı.Yolda çiçekçinin orada durdu ve tek bir kırmızı gül aldı.Her şey iyi olsun istiyor ama kızın tepkilerinden korkuyordu.Onu bir daha görememek düşüncesi canını yakıyordu.
   Kız otobüsten indi.Güneş gözlüğünü taktı sanki kendini bir şeylerin arkasına saklamaya çalışır gibi bir hali vardı.Koca şehirde kendini gizlemeye çalıştı.Her adımla ona biraz daha yaklaşıyordu.İçinden koşmak geldi ama yapmadı.
  Çocuk buluşacakları yere gelmişti.Gözü saatte,kulağı telefondaydı.Sanki her an telefonu çalacak ve kız bir bahane bulup gelemeyeceğini söyleyecek gibi hissediyordu.
  Kız bir anda durdu,onu görmüştü.Ne yapacağını bilemedi.Çocuk diğer tarafa baktığından onu görmemişti,geriye dönüp kalabalığa karışmak istedi.O an çocuk başını çevirdi ve kızı gördü.Gülümsemesi yavaş yavaş bütün yüzünü kaplar gibi oldu.Hızlı adımlarla kıza doğru geldi.Kız elini uzattı sadece tokalaştılar.Resmi bir buluşma gibi,araya mesafe koymak ister gibi tokalaştılar.Çocuk kıza gülü uzattı.Kız teşekkür edip gülü aldı.Cadde boyunca nasılsın, iyi misin gibi klasik sorularla yol ayrımına kadar geldiler.Ne yöne gideceklerini bilemediler.Aynı anda kız sağ tarafı,çocuk da sol tarafı gösterip buradan gidelim der gibi birbirlerine baktılar.Sonra gülmeye başladılar.Sanki o gülüşler her şeyi unutturdu.Çocuk kızın eline uzandı,kulağına doğru eğilip seni seviyorum diye fısıldadı.Kız kendini geriye çekti,başını eğdi ve korkuyorum dedi.Çocuk korkma dedi, kıza sarıldı.Kız kendini tekrar geri çekmek istedi ama çocuk o kadar güçlü sarılmıştı ki yapamadı.En sonunda oda sarıldı.Kokusunu burnuna çekti nefesi yetene kadar.Her şeyi bir yana bıraktığı için kendine kızıyordu ama kayıtsızdı. Seviyordu .. Bütün kötü anıları,yaşadığı her anın acısını unutacak kadar seviyordu.Çocuk bir şeyler söyleyecek oldu.. Vazgeçti. Birbirlerine sarılıp öylece kaldılar..  

    "Aşk" Her Şeyi Affeder mi?