Herkes Gibi Olmamak

  Kelimeler kifayetsiz kalır bazen. İçinde bir şeyler dolup taşar ama sen anlatamazsın. Uygun cümleleri yerine koyamazsın ya da yanlış anlaşılmaktan korkarsın. Kafandaki soru işaretleri çoğalır. Çözmeye çalıştıkça aklın daha çok karışır. Bir şeyler yanlış gidiyor dersin. Değiştirmeye imkan yoktur, üzülürsün. Alışmaya çalışmak, farklı bakmak istersin. Zaman geçer, ipler yine düğüm olur. 
 
  Hayatta hep ideallerim oldu. Büyük düşündüm. Yanımdakilerle aynı yerde oturuyor olsam bile, ben içimde başka yerlerde ideallerim için savaşıyordum. Yenik düşünce daha büyük bir güçle kalkıp tekrar koyuluyordum yoluma. Zaman geçti...    

  İdeallerimin bazılarını gerçekleştiremedim. Olmayınca yanan bir mum gibi yandım ve sonradan sessizce söndüm. Yaşım ilerledikçe kendimi daha çok bulmaya başladım. Artık hayatla ilgili düşüncelerimin tek bir odak noktası yoktu. Bütün ideallerim hayatıma yayılsın istedim, farklı biri olmak, amaçlarımın peşinde delicesine koşmak istedim. İstediğim şeyler uğruna kendimi yormak istedim. Hedeflerimin içinde düşe kalka yürüyüp yorulmak istedim.

  Kendimi etrafımdaki insanların bir çoğundan farklı gördüm. Çünkü onlar benim anlattıklarımı tek düze,basit bir olay gibi düşünüyorlardı. Oysa bunlar benim için çok derindi. Benim gibi değillerdi, zaten aynı olmak zorunda değildik. Aynı konuşuyor gibiydik. Ama bunları içten hissetmekle,lafta söylemek çok farklıydı. Bazıları sadece birinden gördüğü için istedi , bazısı o yaptıysa bende yaparım dedi. Sadece eylem kısmında ortaktık, düşüncede ise sıcak soğuk gibi birbirinden uzak.
   
  Yaptığım her şey, okuduğum her kitap, izlediğim her film, katıldığım her seminer, edindiğim her bilgi ,dinlediğim her müzik , araştırdığım bir kelime, gittiğim bir şehir, gördüğüm bir insan ... Hepsi ve daha niceleri. Herbirinde kendime bir şeyler katmak istedim, öğrenmek istedim. 
 
  Ben farklı bir insan olmak istedim. Çünkü hayallerim herkes gibi değildi. İçimde her geçen gün büyüyen beni iyi bir şeyler yapmaya yönlendiren bir ateş var sanki. Yirmi sene sonra dönüp bu zamanlarıma baktığımda hayatım nasıl dolu dolu geçmiş diyebilmeliyim. Kendime ve insanlara bir şeyler katabilmeliyim. Amaçsız, sıradan,boş, basit şeylerle ömrüm dolsun istemiyorum. İçimde, en derinimde çözemediğim bir şeyler var. Bütün bunları bana dedirten, isteyen bir şey.. 
  
  Bana hayalin nedir diye sordular. Hiç değişmeyecek cevabım "Herkes gibi olmamak" oldu.