Tepkisiz Kirazlı Sakız

  Nasıl başlasam bilemiyorum.Yazmayalı çok oldu.Daha doğrusu yazmak istedim ama yazamadım.Okul,ödevler,yapılacaklar ve bu sene bitmek tükenmek bilmeyen boşa koşturmalarım.Siz şimdi ben yoğunum,şöyleyim böyleyim diyince beni çok önemli işlerle meşgul falan zannedebilirisiniz.Ama ne yazık ki öyle bir durum yok.Bence boşa koşuyorum.Emeklerime değecek bir şeyler olsa daha iyi olur ama neyse .. Koşturmanın tek faydalı yanı zayıflıyorum.Uzun süredir beni görmeyenler bu durumu daha iyi farkediyor,bana da çok mutlu olmak kalıyor :)


  Bugün durakta otobüs beklerken bir ses duydum."Yardım ediinnn!" Kadının biri feryat figan bağırıyordu.Durak epey kalabalıktı.Önce herkes sesin nereden geldiğini,neler olduğunu anlamaya çalıştı.Bir kadının kucağında hareket etmeyen bir çocukla koştuğunu gördüm.Herkes kadına doğru koşmaya başladı.Bende kadına doğru yaklaştım.Kadın daha çok bağırmaya başladı.Sonra durdum,daha fazla ilerleyemedim.Bir an ne yapacağımı bilemedim,dondum kaldım.Gözlerim doldu.İnsanlar bir taraftan arabaları durdurmaya, bir yandan kadını sakinleştirmeye çalıştılar.Hemen bir araba durdu ve kadını bindirdiler.Umarım çocuğa kötü bir şey olmamıştır ve durumu iyidir.


  Kendime çok kızdım. Hayatta insanın başına her şey gelebilir.Ben böyle bir durumda olsam ne yapardım?Hiç soğukkanlı bir insan değilim,kötü bir durumda donup kalıyorum.Orada benden başkası olmasaydı tabii ki koşardım ve o kadına kesinlikle yardım ederdim.Ama sonra oturur hüngür hüngür ağlardım biliyorum.Bazen daha çok tepkisiz kalıyorum,işte bugünde o günlerden biriydi.Niye soğukkanlı değilim? Niye kötü bir anda tepki veremiyorum? İşte kendime bunlardan dolayı çok kızıyorum.

Bu da "tık" ..