20 Şubat 2011 Pazar

Burun Kıvırma Sevdası

   

      Bir şeyler yapmam lazım.Zamanımı alacak,kendimi unutturacak herhangi bir şey.Buna çok ihtiyacım var.Yoksa yine çocuk oluveriyorum bir anda.Olur olmadık her şeye takılıyorum.Can sıkıntıları beraberinde basit işler,boşa geçen zamanlar beni deli etmeye yetiyor da artıyor bile.

     Zaten uzun süredir kendime zaman ayırmak,kendimi biraz değiştirmek,geliştirmek istiyordum.Ama bu aralar öyle bir hal aldım ki artık bu işe ciddi anlamda el atmam gerektiğini düşünüyorum.Deli dolu,gülen falan iyi hoş ama öte yandan çekilmez,kıskanç,çenesi kapanmak nedir bilmeyen,her yere,her şeye sataşan biri oldum çıktım.

   Bu halime katlanamıyorum.Ne o öyle?Boş insancık gibi bir şeyim sanki can sıkıntımdan başkalarına sataşıyorum,onlar bir şeylerle uğraştıkça ben de zihnimi onlarla meşgul edip duruyorum.Cık,cık,cık ... Olmaz böyle kirazlı sakız.Kendine gelmelisin bir an evvel.
  



                          

    İş bulsam hem zamanım geçer hem de kendime bir faydam olur.Ama öyle garip okul saatlerim var ki bir yere gidip iş hakkında bilgi alacakken bile gülerler mi acaba diyorum.
Spor yapsam ne iyi olur aslında.Spor her zaman lazım dimi ama?! Hem vücudum şu hamlığından kurtulmuş olurum hem dinç olurum hem hem hem ....   Ya da bir kurs hııı nasıl olur? Enstrüman çalmak da var aklımda.Burada da şöyle bir durum söz konusu;küçüklüğümden beri öyle çok bir merakım olmadı enstrümanlara.Enstrüman çalanları hep takdir ettim ama kendimi takdir etmek istemedim sanırım.Aslında piyanoya bir ara çok merakım oldu.O da olmadı maalesef.Piyano öyle gitar,keman gibi küçük bir şey de değil üstelik,alınsa dahi evde nereye konacağı konusu bile ayrı bir dert olurdu sanırım.Kısacası o da yapılacak,öğrenilecek listesinden silindi,gitti.Ee şimdi ne olmalı?Gitar nasıl? Cık ya daha farklı bir şeyler olmalı ki sanki bana.Geçenlerde benden 6 yaş küçük bir çocuk bana gitarla ilgili bir kaç bir şey gösterdiğinde "Minicik çocuk bile çalıyor?Artık benim için geç diye düşündüm açıkçası." Öğrenmek açısından değil öğrenirim ama ne bileyim işte ... Ee ya keman? Puf ona da çok zormuş öğrenmesi diyorlar. Peki ney? O da bu aralar ilgilimi çekmeye başladı,sesi çok sakin,huzur dolu sanki.Ama ama ama  ... 

 Resim kursuna falan mı gitsem ? Ahım şahım olmasa da kendimce bir yeteneğim var.Severim boyaları,fırçaları,kalemleri ... 

  İşte durumum ortada.Ne istediğini bilmeyen ben.Her şeye bir burun kıvırma sevdası var bu aralar üzerimde...

  



                      
   
                                                                                                                                  

2 yorum:

BÜTÜ dedi ki...

sanırım aynı durum bende de var :) sürekli herşeye başlama telaşı :)
bana da beklerim :)
http://butunundunyasi.blogspot.com/

kirazlı sakız dedi ki...

Sevgili BÜTÜ blogunu izlemeye başladım :) Umarım bir şeylere başlar ve devamını da getiririz:)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...